............................................"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του. Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».
Μίλαν Κούντερα (Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης)

"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

Oδοιπορικό στα παράλια της αλησμόνητης Μ. Ασίας

"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΡΩΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟΥΡΤΖΑ & ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ


 Dionisis Vitsos 

ΑΘΗΝΑ ·










ΡΩΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟΥΡΤΖΑ & ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ




«Εβλεπα τον Καποδίστρια όλες τις ημέρες στο σπίτι μας, στη Βιέννη, στα δείπνα που οργάνωνε η μητέρα μου. Ανάμεσα στους άλλους προσκαλεσμένους μας. Επειτα από τα τόσα γράμματα που μου είχε στείλει από την Ελβετία, όπου μου φανέρωνε το ενδιαφέρον του για μένα, με τόσες τρυφερές εκφράσεις, ότι θα του ήμουν απαραίτητη για την ευτυχία της ζωής του, ότι δεν έβλεπε την ώρα να με συναντήσει για να μου ειπεί προφορικά, "διά ζώσης", όσα δεν μπορούσε να μου γράψει, περίμενα με αγωνία αυτή την ώρα. Εκείνος, όμως, πάντοτε αφάνταστα μελαγχολικός, μου μιλούσε με ανεξήγητη ψυχρότητα όσο ποτέ. Και όταν εγώ του απαντούσα με γλυκύτητα ή με τη σιωπή της λύπης, εκείνος γινόταν πιο απόμακρος... Η αγωνία μου είχε γίνει αβάσταχτη...»
 
~~~~~~~~
«Αγαπητή μου Φίλη, Ρωξάνδρα! Αν έπιανα, αγαπητή μου, την πένα για να σου γράψω, κάθε φορά που σου ομιλώ με τη σκέψη και την καρδιά μου, κατά τις ώρες των μοναχικών περιπάτων μου στους κήπους ή κατά τις μακρές νύχτες της μοναξιάς μου δίπλα στο τζάκι του σπιτιού μου, τα γράμματα της αλληλογραφίας μου θα ήταν τόσο πολλά ώστε θα συνέθλιβαν τα οικονομικά σου και θα έθεταν σε σκληρή δοκιμασία τους γραμματείς σου, που θα ήταν καταδικασμένοι να τα τακτοποιούν! Σου ομολογώ πάντως ότι εδώ και πολύ καιρό έχω φοβερά απομονωθεί. Σε διαβεβαιώνω ότι ο κύριος λόγος είναι η επιθυμία μου και η ψυχική μου ανάγκη να με θεωρούν νεκρό. Οχι οι φίλοι μου, αλλά όλος αυτός ο ακατανόητος, δολοπλόκος και ραδιούργος κόσμος, που βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς και σε μένα...»

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΡΩΞΑΝΔΡΑ ΣΤΡΟΥΡΤΖΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΕΥΗ
«Έμαθα ότι δεν δέχεσθε με κανένα τρόπο να σας φρουρούν. Ότι αρνείσθε να σας συνοδεύουν σωματοφύλακες. Γνωρίζοντας την γενναιότητα και την ακεραιότητα του χαρακτήρα σας, ήμουν σίγουρη για την άρνησή σας. Γιατί όμως δεν σκέπτεσθε ότι η δυστυχισμένη πατρίδα μας σας εξέλεξε ως πρώτο Κυβερνήτη της και σας έχει απόλυτη ανάγκη για την σωτηρία της, από τόσους εχθρούς, ξένους και ιδικούς μας, που επιβουλεύονται, με άλλους καταχθόνιους τρόπους, την ελευθερία και την ανεξαρτησία της; Γιατί δεν συλλογίζεσθε τον δυστυχισμένο λαό της που είσθε το μόνο πρόσωπο στο οποίο, με τη σοφή διαίσθησή του, έχει στηρίξει όλες τις ελπίδες του και τα όνειρά του επάνω σας, δικαιολογημένα; Αυτόν τον λαό που σας λατρεύει κυριολεκτικά, που σας φωνάζει «πατέρα», που σας βλέπει ως το μοναδικό σωτήρα του από τη σκληρή εκμετάλλευση των παλαιών «αρχόντων» του; Οι χιλιάδες τα ελληνόπουλα, που τους προσφέρατε την πατρική σας στοργή, προστασία, αγάπη, μόρφωση, σχολειά, μουσική, τέχνες, δεν σας συγκλονίζουν; Δεν σκέπτεσθε ότι θα μείνουν ορφανά, χωρίς πατέρα;»
ΡΩΞΑΝΔΡΑ ΣΤΡΟΥΡΤΖΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΣΙΑ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ
(Η επιστολή έφτασε όταν ο Καποδίστριας είχε δολοφονηθεί).
~~~~~
«Μόλις η αγαπητή μου αδελφή έμαθε την τραγική είδηση, έπεσε κάτω αναίσθητη! Ουσιαστικά, από εκείνη την ώρα ήταν και εκείνη νεκρή!..».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΟΥΡΤΖΑΣ, ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΔΡΑΣ
~~~~~
ΕΛΕΝΗ Ε. ΚΟΥΚΟΥ: «Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ρ. ΣΤΟΥΡΤΖΑ – ΜΙΑ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ», ΕΣΤΙΑ
[ ΡΩΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟΥΡΤΖΑ (1786–1844): Ο πατέρας της ήταν ο Σκαρλάτος Στούρτζας καταγόμενος από ευγενή και πλούσια οικογένεια οι ρίζες της οποίας ανάγονταν από τον 13ο αιώνα στην Μολδαβία. Η μητέρα της Σουλτάνα ήταν κόρη του Έλληνα ηγεμόνα της Μολδαβίας (1777–1782), πρίγκηπα Κωνσταντίνου Μουρούζη. Κυρία επί των τιμών, αρχικά της αυτοκράτειρας μητέρας Μαρίας Θεοδώρεβνας και μετά της Γερμανίδας αυτοκράτειρας Ελισσάβετ, συζύγου του τσάρου.
~~~~~~
Για διάστημα τριών ετών σχετίζονταν με τον Ι. Καποδίστρια (Υπουργό Εξωτερικών του Τσάρου) με βαθιά φιλία και αμοιβαία εκτίμησης που δεν εξελίχθηκε σε ερωτικό δεσμό.
Οι λόγοι, τουλάχιστον κατά την αλληλογραφία που διατηρούσε ο Καποδίστριας με τον πατέρα του, αλλά και τα απομνημονεύματα της Ρωξάνδρας Στούρτζα ήταν επεδίωκε την εξασφάλιση της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας και ανεξαρτησίας κι όχι μια ασύμμετρη σχέση οικονομικά και κοινωνικά με μία σύζυγο πιο εύπορη από τον ίδιο. Ακόμα, η δημιουργία μιας οικογένειας στη Ρωσία, μακριά από την πατρική του οικογένεια δεν τον ικανοποιούσε. Τέλος η προσήλωσή του στην Ελληνική υπόθεση ήταν ένας ακόμα λόγος που τον έκανε να απορρίπτει την προοπτική του γάμου.
Από το 1811 έως το 1814 χωρίστηκαν οι δρόμοι τους.
Στη συνέχεια με πρωτοβουλία του Καποδίστρια αναπτύχθηκε μεταξύ τους εκτενής αλληλογραφία. Συναντήθηκαν στη Βιέννη, όπου εκείνος της εξέφρασε την επιθυμία του να προσηλωθεί στην Ελληνική υπόθεση κι εκείνη του ζήτησε να μείνουν τουλάχιστον φίλοι. Μαζί θα μοιράζονταν μια κοινή προσπάθεια: της απελευθέρωσης των Ελλήνων και της μόρφωσης των Ελληνοπαίδων.
Στα τέλη του 1816 παντρεύτηκε τον κόμη Άλμπερτ Γκάεταν Έντλινγκ, υπουργό των εξωτερικών της Βαϊμάρης και εξάδελφο της τσαρίνας, ύστερα από πιέσεις που δέχθηκε από την ίδια την τσαρίνα. Ο γάμος της ήταν συμβατικός και χωρίς συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ του ζεύγους, ενώ η ίδια επιθυμούσε να επιστρέψει στην Πετρούπολη όπου βρισκόταν η οικογένειά της. Για να το πετύχει αυτό επεδίωξε να διοριστεί ο σύζυγός της στην Τσαρική αυλή κι όταν δεν το κατόρθωσε επέστρεψαν ιδιωτικά και εγκαταστάθηκαν στα πατρικά της κτήματα στη Λευκορωσία, πιθανώς μετά τα μέσα του 1821. Ο τσάρος της παραχώρησε μια μεγάλη έκταση γης στη Βεσσαραβία για να την αξιοποιήσει ο σύζυγός της.
Ήταν μέλος της Φιλομούσου Εταιρείας για την ενίσχυση της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων και βοήθησε προσωπικά όλους τους Έλληνες φοιτητές της δυτικής Ευρώπης. Στα χρόνια της Επανάστασης βοήθησε αποφασιστικά στο ζήτημα της περίθαλψης των Ελλήνων προσφύγων της Οδησσού, ενώ ενίσχυσε τον αγώνα στην Ελλάδα μέσω των υψηλών επαφών της στην Ευρώπη].

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΙΔΗΣΕΙΣ -ΝΕΑ